Historia Koła 1953-1962
07.02.1953
Powstanie Koła Zakładowego SITG Kopalni Węgla Brunatnego „Konin”.
Pomysł założenia koła Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Górnictwa (SNTITG – nazwa funkcjonująca do 1957r.) w Koninie, został przywieziony przez delegowanych i służbowo przeniesionych pracowników zatrudnionych wcześniej w różnych przedsiębiorstwach górniczych Dolnego Śląska. Z inicjatywy byłych pracowników Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu, którzy przeszli do pracy w Koninie, w dniu 7 lutego 1953r. odbyło się zebranie założycielskie Koła Zakładowego SITG Kopalni Węgla Brunatnego „Konin” (KWB). Pierwszym prezesem zarządu koła został pracownik kopalni mgr inż. Stefan Włodarczyk.
Rok 1953 dla konińskiego górnictwa zapoczątkował etap dużych perspektyw rozwojowych.
Postanowieniem władz państwowych bogate złoża węgla brunatnego miały być eksploatowane przez odkrywki wchodzące w skład kombinatu, to jest : brykietowni, koksowni, zakładów produkujących oleje oraz elektrowni. Kopalnia oraz planowany kombinat potrzebowały fachowców. Przybywający do Konina absolwenci szkół technicznych, nie zawsze czuli się dobrze w nowym środowisku. Dlatego zadaniem nowo powstałego koła SITG było zacieśnianie związków koleżeńskich młodej kadry technicznej przez organizowanie dla nich życia kulturalnego i towarzyskiego, wypełniającego czas wolny po pracy.
Odkrywka Morzysław 1945-1953
Brykietownia lata 50
Odkrywka Niesłusz
W 1957 roku wybrano nowy zarząd z prezesem inż. Kazimierzem Bobrowskim.
Dla kopalni był to okres doniosłych wydarzeń, zapoczątkowanych w 1958 r. decyzją Ministerstwa Górnictwa i Energetyki o kompleksowym zagospodarowaniu złóż węgla Gosławice – Pątnów. Z myślą o osobach dozoru nie mających pełnego wykształcenia średniego zawodowego, uruchomiono w 1957 roku wieczorowe technikum górnicze dla pracujących ze specjalnościami: eksploatacja złóż, mechaniczno-górniczy i elektryczno-górniczy. Nauczycielami przedmiotów zawodowych byli inżynierowie z kopalni – członkowie SITG. W roku 1958 zostały też uruchomione trzy miesięczne staże zawodowe w kopalniach niemieckich z zakresu bezpiecznej eksploatacji i remontów maszyn podstawowych wprowadzanych do pracy na odkrywkach „Gosławice” i „Pątnów. Stale rosnąca liczba pracowników kopalni stwarzała problemy ich zakwaterowania w mieście i jego obrzeżach. Obowiązujący wtedy w naszym kraju obowiązek pracy przymusowej dla absolwentów uczelni wyższych oraz średnich szkół technicznych ściągnął do Konina przedstawicieli różnych zawodów. To właśnie dla nich w prawobrzeżnej części miasta oddano do zamieszkania, w kwietniu 1955 roku, czterokondygnacyjny hotel. W mieście nie przygotowanym na tak szybkie zwiększenie liczby mieszkańców występowały kłopoty z wypełnieniem wolnego czasu. Problem ten rozwiązano częściowo w 1958 r. otwarciem kawiarenki we wspomnianym hotelu zwanym „Domem Młodego Górnika”. Inicjatorem tego przedsięwzięcia była kopalniana Rada Zakładowa Związku Zawodowego Górników. W krótkim czasie kawiarnia, ciesząca się wielkim powodzeniem, została przekazana we władanie zarządowi koła zakładowego SITG. Organizowano w niej spotkania edukacyjne i światopoglądowe, wieczorki taneczne a w późniejszych latach również bale sylwestrowe. Kawiarnia przynosiła dochód umożliwiający organizowanie wycieczek krajowych i zagranicznych, głównie do Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Czechosłowacji i na Węgry.
W roku 1960 koło zakładowe liczyło 15 inżynierów, 16 techników oraz 20 członków innych specjalności..
Od tej pory coraz więcej pracowników inżynieryjno-technicznych deklarowało chęć wstąpienia do organizacji. W 1961 r. na zebraniu sprawozdawczo wyborczym koła, funkcję prezesa zarządu powierzono mgr inż. Zdzisławowi Zającowi, dyrektorowi kopalni. Dla pogłębienia wiedzy górniczej, zarząd stowarzyszenia postanowił wydelegować do NRD przedstawicieli kadry technicznej w celu zapoznania się z niemiecką technologią odkrywkowego urabiania węgla. W tym celu nawiązano kontakty z kopalnią „Schwarze Pumpe”. Koło zakładowe SITG wielokrotnie organizowało wyjazdy do kopalń Niemiec, Czechosłowacji, ZSRR i Jugosławii. Na zlecenie kuratorium okręgu szkolnego w Poznaniu członkowie koła byli wykładowcami i egzaminowali kandydatów do tytułu robotnika kwalifikowanego i mistrza w zawodach występujących w kopalniach odkrywkowych.
ok.1960r.-pierwszy autobus